بسم الله الرحمن الرحیم
خیلی از خواهرای جوون و عزیز این مملکت این روزها کارشون اینه که از زیبایی و جمال ظاهری خودشون عکس بگیرن و روی اینستاگرام منتشر کنن...
حرف بنده ی ناچیز به این عزیزان اینه که خواهر عزیز این زیبایی ظاهری رو که خدا داده و سرمایه ی اولیه ی موقتی ای بیش نیست چهار صباح دیگه یه جوری پر از چین و چروک میشه که دیگه نمیشه با یه من آرایش هم جمعش کرد، بعدش هم که خاک میشه و کوزه گر از آن کوزه ی دیگه ای خواهد ساخت.... اما خواهر جان چیز بهتری نداری برای نمایش ؟ یه چیزی که جاودانی باشه و مثل این بدن خاکی فناپذیر و رفتنی و مردنی نباشه؟ یه اخلاق کریمانه ای؟ مهربانی عاشقانه ای؟ دستگیری عارفانه ای؟ بزرگواری جوانمردانه ای؟ به جای بدن رفتنی اگر شاکله ی درونی خودت رو به جایی رسوندی و نهال و جوانه ی معرفت و مهربانی یا بزرگواری و گذشتی توی اون کاشتی اون رو نشون بده..اونه که میمونه برات یه عمر نه این ظاهر خاکی....فرشته ی درونت رو نشون بده نه ظاهر حیوان گونه ی برونت رو...
الان غربی ها هم دیگه با رسانه ای کردن کارهای خیریه و بشر دوستانه جلوه گری می کنند و دیگه عصر جلوه گری با ظواهر مادی داره میگذره...
تازه این ها جدای از اینه که ممکنه این عشوه فروشی ها و طنازی ها دل پسر جوونی رو آشوب کنه و فتنه ای به پا بشه و دامن گیر صاحب عکس یا اگر نشد آتنایی آرزویی دخترک بیچاره ای بشه....
به عنوان یک مرد خدمتتون گزارش می کنم آرامش جنسی پسرها وقتی آتشفشانی شد دیگه مهار شدنی نیست... (کما جاء فی الاحادیث)
بیایید همه به پویش خود جوش حفظ آرامش جنسی جامعه بپیوندیم....
تا مبدادا ماجرای فجیع آتنا و آرزوی دیگری را شاهد باشیم
