«بنده زمان ریاست‌جمهورى در شوراى عالى انقلاب فرهنگى قضیه‌ى طرح لباس ملى را مطرح کردم و گفتم بیایید یک لباس ملى درست کنیم […] عرب‌ها لباس ملى خودشان را دارند، هندى‌ها لباس ملى خودشان را دارند، اندونزى‌یایى‌ها لباس ملى خودشان را دارند […] من و شما که ایرانى هستیم، لباسمان چیست؟(بیانات در دیدار جمعی از جوانان استان همدان، ۱۷/۴/۱۳۸۳)
ایشان در جای دیگری می فرمایند:
باید آسیب‌شناسى کنیم؛ یعنى توجه به آسیبهائى که در این زمینه وجود دارد و جستجو از علل این آسیبها. البته ما اینجا نمیخواهیم مسئله را تمام‌شده فرض کنیم؛ فهرستى مطرح میکنیم: چرا فرهنگ کار جمعى در جامعه‌ى ما ضعیف است؟ این یک آسیب است. با اینکه کار جمعى را غربى‌ها به اسم خودشان ثبت کرده‌اند، اما اسلام خیلى قبل از اینها گفته است:«تعاونوا على البرّ و التّقوى»،(۱) یا: «و اعتصموا بحبل اللّه جمیعا».(۲) یعنى حتّى اعتصام به حبل‌اللّه هم باید دسته‌جمعى باشد؛ «و لا تفرّقوا».(۳) چرا در برخى از بخشهاى کشورمان طلاق زیاد است؟ چرا در برخى از بخشهاى کشورمان روى آوردن جوانها به مواد مخدر زیاد است؟ چرا در روابط همسایگى‌مان رعایتهاى لازم را نمیکنیم؟ چرا صله‌ى رحم در بین ما ضعیف است؟ چرا در زمینه‌ى فرهنگ رانندگى در خیابان، ما مردمان منضبطى به طور کامل نیستیم؟ این آسیب است. رفت‌وآمد در خیابان، یکى از مسائل ماست؛ مسئله‌ى کوچکى هم نیست، مسئله‌ى اساسى است. آپارتمان‌نشینى چقدر براى ما ضرورى است؟ چقدر درست است؟ چه الزاماتى دارد که باید آنها را رعایت کرد؟ چقدر آن الزامات را رعایت میکنیم؟ الگوى تفریح سالم چیست؟ نوع معمارى در جامعه‌ى ما چگونه است؟ ببینید چقدر این مسائل متنوع و فراگیرِ همه‌ى بخشهاى زندگى، داخل در این مقوله‌ى سبک زندگى است؛ در این بخش اصلى و حقیقى و واقعى تمدن، که رفتارهاى ماست. چقدر نوع معمارى کنونى ما متناسب با نیازهاى ماست؟ چقدر عقلانى و منطقى است؟ طراحى لباسمان چطور؟ مسئله‌ى آرایش در بین مردان و زنان چطور؟ چقدر درست است؟ چقدر مفید است؟ آیا ما در بازار، در ادارات، در معاشرتهاى روزانه، به همدیگر به طور کامل راست میگوئیم؟ در بین ما دروغ چقدر رواج دارد؟ چرا پشت سر یکدیگر حرف میزنیم؟ بعضى‌ها با داشتن توان کار، از کار میگریزند؛ علت کارگریزى چیست؟ در محیط اجتماعى، برخى‌ها پرخاشگرى‌هاى بى‌مورد میکنند؛ علت پرخاشگرى و بى‌صبرى و نابردبارى در میان بعضى از ماها چیست؟ حقوق افراد را چقدر مراعات میکنیم؟ در رسانه‌ها چقدر مراعات میشود؟ در اینترنت چقدر مراعات میشود؟ چقدر به قانون احترام میکنیم؟ علت قانون‌گریزى – که یک بیمارى خطرناکى است – در برخى از مردم چیست؟ وجدان کارى در جامعه چقدر وجود دارد؟ انضباط اجتماعى در جامعه چقدر وجود دارد؟ محکم‌کارى در تولید چقدر وجود دارد؟ تولید کیفى در بخشهاى مختلف، چقدر مورد توجه و اهتمام است؟ چرا برخى از حرفهاى خوب، نظرهاى خوب، ایده‌هاى خوب، در حد رؤیا و حرف باقى میماند؟ که دیدید اشاره کردند. چرا به ما میگویند که ساعات مفید کار در دستگاه‌هاى ادارى ما کم است؟ هشت ساعت کار باید به قدر هشت ساعت فایده داشته باشد؛ چرا به قدر یک ساعت یا نیم ساعت یا دو ساعت؟ مشکل کجاست؟ چرا در بین بسیارى از مردم ما مصرف‌گرائى رواج دارد؟ آیا مصرف‌گرائى افتخار است؟ مصرف‌گرائى یعنى اینکه ما هرچه گیر مى‌آوریم، صرف امورى کنیم که جزو ضروریات زندگى ما نیست. چه کنیم که ریشه‌ى ربا در جامعه قطع شود؟ چه کنیم که حق همسر – حق زن، حق شوهر – حق فرزندان رعایت شود؟ چه کنیم که طلاق و فروپاشى خانواده، آنچنان که در غرب رائج است، در بین ما رواج پیدا نکند؟ چه کنیم که زن در جامعه‌ى ما، هم کرامتش حفظ شود و عزت خانوادگى‌اش محفوظ بماند، هم بتواند وظائف اجتماعى‌اش را انجام دهد، هم حقوق اجتماعى و خانوادگى‌اش محفوظ بماند؟ چه کنیم که زن مجبور نباشد بین این چند تا، یکى‌اش را انتخاب کند؟ اینها جزو مسائل اساسى ماست. حد زاد و ولد در جامعه‌ى ما چیست؟ من اشاره کردم؛ یک تصمیمِ زمان‌دار و نیاز به زمان و مقطعى را انتخاب کردیم، گرفتیم، بعد زمانش یادمان رفت! مثلاً فرض کنید به شما بگویند آقا این شیر آب را یک ساعت باز کنید. بعد شما شیر را باز کنى و بروى! ماها رفتیم، غافل شدیم؛ ده سال، پانزده سال. بعد حالا به ما گزارش میدهند که آقا جامعه‌ى ما در آینده‌ى نه چندان دورى، جامعه‌ى پیر خواهد شد؛ این چهره‌ى جوانى که امروز جامعه‌ى ایرانى دارد، از او گرفته خواهد شد. حد زاد و ولد چقدر است؟ چرا در بعضى از شهرهاى بزرگ، خانه‌هاى مجردى وجود دارد؟ این بیمارى غربى چگونه در جامعه‌ى ما نفوذ کرده است؟ تجمل‌گرائى چیست؟ بد است؟ خوب است؟ چقدرش بد است؟ چقدرش خوب است؟ چه کار کنیم که از حد خوب فراتر نرود، به حد بد نرسد؟ اینها بخشهاى گوناگونى از مسائل سبک زندگى است، و ده‌ها مسئله از این قبیل وجود دارد؛ که بعضى از اینهائى که من گفتم، مهمتر است. این یک فهرستى است از آن چیزهائى که متن تمدن را تشکیل میدهد. قضاوت درباره‌ى یک تمدن، مبتنى بر اینهاست.
نمیشود یک تمدن را به صرف اینکه ماشین دارد، صنعت دارد، ثروت دارد، قضاوت کرد و تحسین کرد؛ در حالى که در داخل آن، این مشکلات فراوان، سراسر جامعه و زندگى مردم را فرا گرفته. اصل اینهاست؛ آنها ابزارى است براى اینکه این بخش تأمین شود، تا مردم احساس آسایش کنند، با امید زندگى کنند، با امنیت زندگى کنند، پیش بروند، حرکت کنند، تعالى انسانىِ مطلوب پیدا کنند.(۱۳۹۱/۰۷/۲۳ بیانات در دیدار جوانان استان خراسان شمالى)
و در همین سخنرانی می فرمایند :
بنده طرفدار این نیستم که حالا در مورد لباس، در مورد مسکن، در مورد سایر چیزها، یکباره یک حرکت جمعى و عمومى انجام بگیرد؛ نه، این کارها باید بتدریج انجام بگیرد؛ دستورى هم نیست؛ اینها فرهنگ‌سازى لازم دارد. همان طور که گفتم، کار نخبگان است، کار فرهنگ‌سازان است. و شما جوانها باید خودتان را براى این آماده کنید؛ این، رسالت اصلى است. (همان)
از بیانات بالا بر می آید که حضرت آقا درباب قضیه لباس جامعه حقا دغدغه جدی دارند…
اما شکر خدا اخیرا در حرم حضرت فاطمه ی معصومه کارهای خوبی آغاز شده است . از جمله مداحانی که برای مداحی در شبستان امام خمینی رضوان الله علیه می آیند در یک حرکت هماهنگ و ظاهرا برنامه ریزی شده به جای کت و شلوار که قبلا مرسوم بود عبا بر دوش می اندازند. همچنین چند روزی است در مسجد اعظم بعد از نماز مغرب و عشا از سبک لباس اسلامی گفته می شود. مثلا دیشب روحانی عزیزی که صحبت می کرد گفت مستحب است مومن در هنگام نماز عبا برتن بیاندازد و مکروه است امام جماعت عبا بر دوش نیاندازد و همچنین اشاره کرد در حدیث دیگری چنین آمده است که مکروه است مومن در هنگام نماز عبا به دوش نداشته باشد.
امشب هم عزیزی که صحبت می کرد نکته ی جالبی اشاره کرد و این نکته آن بود که در اسلام توصیه شده است که در مورد لباس خود را به خوبان زمانتان نزدیک کنید.
فکر کنم خوبان زمان ما همه در کسوت لباس پیامبر هستند ان شاء الله ما هم بتوانیم به این لباس لباسمان را نزدیک کنیم.
سبک لباس اسلامی را جدی بگیریم پیش به سوی عبا و قبا
اما دلایل و حکمت های پوشیدن لباس اسلامی (عبا و قبا) از نظر حقیر :
۱) تذکر مفهوم تقوا:
تذکر در اسلام از مهمترین توصیه هاست و در قرآن مکرر بر آن تاکید شده است. خدای متعال در آیه تنزیل لباس بعد از نسبت دادن نزول لباس برای بشر به خود با تعبیر و انزلنا علیکم لباسا اشاره می کند که لباس تقوا بهترین لباس است و شاید به گونه ای با تعبیر تشبیهی لباس تقوا می خواهد اعلام کند که لباس پوشیدن باشید شما را به یاد تقوا بیاندازد و همانگونه که همیشه لباس به تن دارید مراقب باشید همیشه باتقوا باشید. لباسی این مفهوم را بیشتر به ذهن نزدیک می کند که بیشتر به یک حصن و بارو و وقایه نزدیک باشد و به نظر لباسی که قبا و عبا داشته باشد و بدن را مانند استوانه جلوه دهد بیش از بقیه لباس ها این قابلیت را دارد.
۲) اجتناب از نظاره شدن به چشم یک حیوان :
در اسلام چند گونه نگاه حرام معرفی شده است که مثلا به نگاه جنسی حرام به تیری از ناحیه شیطان تعبیر شده است. در هر حال حضرت آیت الله جوادی فرمودند که نگاه تحقیر آمیز به یک برادر مومن هم تیری از ناحیه شیطان است و باید به برادر مومن نگاه کریمانه داشت و او را تکریم کرد و برای او اوج تعالی را در نظر گرفت که در مسیر آن در حال حرکت است. در صورتی که لباس انسان به گونه ای باشد که او را به شکل یک حیوان نمایش دهد مثلا پوشانندگیش کم باشد و برهنگیش زیاد تبعا دیگران برایشان سخت می شود که به او نگاه کریمانی انسانی داشته باشند. پس بهتر است لباس به گونه ای باشد که انسان را شبیه حیوان نکند. متاسفانه این روز گار بعضا لباس ها شبیه گوسفند و خرس و حیوانات در بازار به فروش می رسند که بسیار جای تاسف دارد و باید لباس انسان نه تنها او را به حیوان شبیه نکند بلکه جنبه های حیوانی او را هم بپوشاند. از جمله مشترکات انسان و حیوان پاست که در قرآن کریم برای حیوانات پا ذکر شده است:
وَاللَّهُ خَلَقَ کُلَّ دَابَّهٍ مِن مَّاء فَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَی بَطْنِهِ وَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَی رِجْلَیْنِ وَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَی أَرْبَعٍ یَخْلُقُ اللَّهُ مَا یَشَاء إِنَّ اللَّهَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و برای فرشتگان بال و دست ذکر شده است :
الْحَمْدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جاعِلِ الْمَلائِکَهِ رُسُلاً أُولی أَجْنِحَهٍ مَثْنی وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ یَزیدُ فِی الْخَلْقِ ما یَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ …. بایدی السفره
و خدای متعال برای خود در مقام خالقیت از حیث تکریم وجه دست را ذکر کرده است و فرموده است خلقته بیدی
و برای مومنین چنین ذکر می آورد : اولی الایدی و الابصار
شکی نیست که پا مشترک انسان با حیوان و دست مشترک انسان و فرشتگان است و لذا برای اجتناب از دیده شدن به چشم حیوان بهتر است انسان پاهایش را بپوشاند که این مهم در لباس عبا و قبا لحاظ شده است.
۳) سیره پیامبر اکرم:
از توجیحات بالا برای پوشیدن عبا و قبا بگذریم این لباس شبیه ترین لباس به لباس پیغمبر اکرم است و سنت این عزیز خداست و تبعیت از آن مستحب و موجب تقرب به این نور خلقت صلوات الله و سلامه علیه است.
۴) سیره امام خامنه ای پیش از طلبه شدن :
حسن صدری مازندرانی در کتاب زندگینامه مقام معظم رهبری حکایت نامه ی سلاله ی زهرا از ایشان چنین نقل می کند :
چیزی که حتما می دانم برای شما جالب است، این است که من همان وقت معمم بودم، یعنی در بین سنین ده و سیزده سالگی – که ایشان سوال کردند – من عمامه سرم بود و قبا تنم بود. قبل از آن هم همینطور، از اوایلی که به مدرسه رفتم با قبا رفتم، منتها تابستانها با سر برهنه می رفتم، زمستان که می شد، مادرم عمامه به سرم می پیچید.
مادرم خودش دختر روحانی بود و برادران روحانی هم داشت، عمامه پیچیدن را خوب بلد بود، سر ماها عمامه می پیچید و به مدرسه می رفتیم. البته اسباب زحمت بود که جلوی بچه ها، یکی با قبای بلند و لباس جور دیگر باشد. طبعا مقداری حالت انگشت نمایی و اینها بود؛ اما ما با بازی و رفاقت و شیطنت و اینطور چیزها جبران می کردیم، نمی گذاشتیم که در این زمینه خیلی سخت بگذرد.
نقل از گفت و شنود رهبر با گروهی از جوانان و نوجوانان ۷۶/۱۱/۱۴
راستی این کتاب رو ایشالا حتما بخونید خیلی زیباست اینجا
۵) شیطان می خواهد انسان را به صورت حیوان درآورد.
شیطانی که حاضر نشد در برابر انسان سجده کند علتش آن بود که انسان را به عنوان یک حیوان در نظر گرفته است و برای اثبات مدعایش به خداوند متعال به حضرت باری تعالی گفت : من از او سوای خواهم گرفت تا بدانی که او یک حیوان است و شایسته سجده من نیست :
قال ارایتک هذا الذی کرمت علی لئن اخرتن الی یوم القیمه لاحتنکن ذریته الا قلیلا
و برای اثبات مدعایش شواهدی لازم دارد که به شدت در روی زمین دنبال این شواهد است: اولا برای اثبات حیوان بودن انسان باید لباس را از تن او خارج کند و او را به برهنگی بکشاند که به شدت در غرب در حال ظهور این محتواست…ثانیا باید انسان را به سمت شهوت جنسی شعله ور شده بکشاند تا انسان ها به یک زندگی حیوانی شهوانی کامل برسند و آمال خود را در لذایذ جنسی بجویند مانند حیوانات که تا حدودی در غرب این معنا نزدیک شده است ثالثا باید انسان ها دائما سر در آخور دنیا و غذاهای دنیوی داشته باشند آن گونه که حیوانات چنین اند کا باز هم غرب در حال نزدیکتر شدن روز به روز به این معناست و اوج امال یک انسان غربی با توجه به فضای رسانه ای برهنگی بیشتر خوردن کامل تر و بیشتر و هوسرانی جنسی پیوسته تر و بیشتر معرفی می گردد.
اما ما انسانهای خواستار کرامت انسانی برای تودهنی زدن به شیطان نه تنها باید خود را با لباس بپوشانیم بلکه با پوشیدن قبا و عبا حتی پاهای خود را هم بپوشانیم تا از نگاه دیگران به چشم حیوان به خود هم جلوگیری کرده باشیم.
گفتنی زیاد است و به همین مقدار بسنده می کنیم. ان شاء الله دوستان خود در این باره تفکر کنند.
و صلی الله علی محمد و آل محمد.
لباس اسلامی پوشیدن شروع جلوه ی تمدن نوین اسلامی
اما چند لینک خوب در باره سبک لباس اسلامی در ادامه تقدیم می شود.
صحبت های حاج آقا پناهیان درباره حرمت کت و شلوار رو اینجا بخوانید.
متن کتاب پوشش در اسلام اینجا
داب لباس پوشیدن مقاله ای از سایت راسخون اینجا
لباس در روایات شرح کتاب مصباح الشریعه ومفتاح الحقیقه استاد انصاریان اینجا
مقاله آداب لباس پوشیدن اینجا
آداب و سنن پیامبر گرامى اسلام در بحث لباس در سایت شهید آوینی اینجا
کتاب امام شناسی آیت الله حسینی طهرانی / جلد نهم /قسمت سیزدهم: لباس اسلامی، لباس اهل بهشت اینجا
سبک زندگی اسلامی و طراحی لباس، نوشته محمد شمس وبلاگ نویس جوان طلبه و دانشجوی روانشناسی موسسه امام خمینی رو اینجا بخونید.
بازخوانی تاریخ لباس روحانیت مقاله ای از سایت پژوهش حوزه اینجا
مقاله ای از مجله پگاه حوزه با عنوان : عبا و عمامه لباس کار است؟! اینجا
گزارش تصویری از کارگاه خیاطی لباس روحانیون در تبریز اینجا
مقالات سنت پیامبر در لباس پوشیدن اینجا
مقاله کامل لباس در روایات اینجا سایت حوزه کرمان
آداب لباس پوشیدن در اسلام مقاله
فایل پی دی اف بسیار منظم و زیبایی از برادران اهل سنت در باب آداب لباس در اسلام سیره پیامبر اینجا دانلود کنید.
دانلود کتاب موبایل فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگی اینجا
کلیپ های صوتی پوشش بانوان اینجا
گزیده کتاب فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگی دکتر علامعلی حداد عادل اینجا و متن کامل کتاب اینجا
