یادی بکنیم از مادربزرگ لرستان، مامایی که که بسیاری خرم آبادی ها، ایشان در گوششان اذان و اقامه خوانده است. حاجیه ملک زاده ی سیاه منصور متولد روستای میشکر بخش چگنی را در خرم آباد کمتر کسی است که نشناسد. زنی جا افتاده و آرام که حضورش سکونت به همه می داد، ایشان نه تنها برای همسرشان سکینه بودند که خداوند فرمود لتسکنوا الیها ( زنانی از جنس خودتان برایتان خلق کردیم تا به آنها سکینه و آرامش بگیرید) بلکه مایه ی سکینه ی همه ی خویشاوندان بودند. یک عزیز لرستانی لطف کرده است و تصویری از ایشان در فضای مجازی آپلود نموده است (اینجا) که جای مسرت و خوشحالی است که اینچنین مردم لرستان قدر خادمان خوب خود را می دانند و ما خویشان ایشان هنوز از ایشان در فضای مجازی یادی نکرده ایم.. ایشان در فامیل به خاله معروف بودند و در حقیقت دخترخاله ی پدر بنده بودند روحشان شاد... حقیر نیز به برکت این فرشته ی مامای رحمانی پا به عرصه ی وجود نهاده ام.... صورت مهربانش هیچ گاه از یاد آدمی نمی رود، نمی دانید چه دستهای نرم و لطیفی داشتند، یادش بخیر هر سال عید برای بازدید نوروز که خدمتشان می رسیدیم یک صد تومنی نو از لای قرآن به همه از کوچک و بزرگ می دادند... مادر عزیزم تعریف می کرد که برخی اوقات که زایمان بانوان در بیمارستان ها به مشکل برمی خورد از ایشان کمک می گرفتند و سراغ ایشون می فرستادند. تشییع پیکر پاک ایشان شاید بزرگ ترین و حماسی ترین تشییعی بود که در سالهای اخیر قبرستان خضر خرم آباد به خود دیده است... جمعیت زیادی آمده بودند... خدایش غریق رحمت کند و با حضرت زهرا سلام الله علیها ایشان را محشور بدارد...
حاجیه ملک زاده ی سیاه منصور
