اخیرا در همایش عظیم میثاق با امام راحل عظیم الشأن در ۱۴ خرداد ۹۲ امام خامنه ای مقایسه ی جالبی میان نادرقلی و شاه سلطان حسین به عنوان دو نمونه از پادشاهان ایران اسلامی انجام دادند و از صفت شجاعت برای یک شهریار و رهبر نظام تمجید کردند. متن این بخش از صحبت های ایشان چنین بود:

اگر یک روز عنصر نالایقى مثل شاه سلطان حسین موجب شد که ملت ایران در لاک خود فرو بروند، اما در روز دیگرى، مرد شجاعى مثل نادرقلى – بدون آن القاب و عناوین – وقتى در میان مردم ظاهر میشود و با شجاعت، پیشوائى مردم را به عهده میگیرد، این ملت میتواند میدان حرکت افتخارآمیز خود را از دهلى تا دریاى سیاه گسترش دهد.

پیش تر نیز ایشان به پادشاه زبون و ناتوان ایران شاه سلطان حسین اشاره فرموده بودند:

دشمنان فشار مى‌آورند؛ سختى هست. براى استقلال و حفظ هویّت یک ملت و شرمنده نشدن در مقابل تاریخ، تحمّل این سختیها لازم است. شما تصوّر کنید اگر شاه سلطان حسین صفوى به‌جاى این‌که دروازه‌هاى اصفهان را بر روى مهاجمان مى‌گشود – بعد از ورود مهاجمان هم خودش به دست خودش تاج شاهى را روى سرشان مى‌گذاشت – فکر مى‌کرد که اگر به فکر خودم هستم، یک جان بیشتر ندارم و این قدر هم عمر کرده‌ام، مگر دیگر چقدر عمر خواهم کرد؟ اگر به فکر مردم هستم، که در صورت تسلیم کردن شهر اصفهان، بلایى بر سر مردم خواهد آمد که از بلایى که در صورت جنگیدنِ با مهاجمان بر سرشان مى‌آید، کمتر نیست، هرگز شهر را تسلیم نمى‌کرد. تاریخ اصفهان را نگاه کنید و ببینید بعد از آن که مهاجمان وارد اصفهان، کاشان، مناطق مرکزى ایران، فارس و مناطق دیگر شدند، چه بلایى بر سر این مردم آوردند و چه کشتارى بعد از تسلیم شدن مردم کردند! مهاجمان نگفتند که چون خودتان تسلیم شدید، پاداشتان این است که همه‌تان در امن و امان زندگى کنید. امروز هم همین‌طور است. امروز هم شما ببینید

در عراق با مردم چه مى‌کنند! هرجایى که اینها سیطره پیدا کنند، کارشان همین است. اگر شاه سلطان حسین این گونه فکر کرده بود که یک جان که ارزشى ندارد، هزار جان را انسان براى حاکمیت اسلام، رضاى خدا و سربلندى مردم فدا مى‌کند و آن بلایى که قرار است در صورت تسلیم من بر سر مردم بیاید، سخت‌تر و توأم با ذلّت است، اما آن بلایى که در صورت مقاومت پیش مى‌آید، دست‌کم بدون ذلّت است، وارد میدان جنگ مى‌شد و مى‌جنگید. بنده به دلیل اراده ایستادگى در مردم، احتمال قوى‌ام این است که اصفهان به دست مهاجمان نمى‌افتاد. البته خیلى از سرداران و مسؤولان خائن و ضعیف بودند؛ اما مردم آماده. او باید به میان مردم مى‌رفت و مبارزه مى‌کرد. مسأله تاریخ و مسؤولیت مسؤولان حکومتى و دولتى، اعم از قوّه مقننّه، قضاییّه و قوّه مجریّه که همه جزو این مجموعه هستند و این بار سنگین بر دوش آنهاست، این است.

شجاعت در برابر هیبت دشمن، جزو شاخصهاست. در مقابل دشمن اگر مسئولین کشور احساس رعب و خوف بکنند، بر سر ملت بلاهاى بزرگ خواهد آمد. آن ملتهائى که ذلیل و مقهور دست دشمن شدند، عمده‌ى علت این بود که مسئولان – پیشروان قافله‌ى ملت – شجاعت لازم، اعتماد به نفس لازم را نداشتند. گاهى در بین آحاد مردم عناصر مؤمن، فعال، فداکار، آماده‌ى به جانبازى هستند، منتها مسئولین و رؤسا وقتى خودشان این آمادگى را ندارند، نیروهاى آنها هم از بین میرود و این ظرفیت هم نابود میشود. آن روزى که شهر اصفهان در دوره‌ى شاه سلطان حسین مورد غارت قرار گرفت و مردم قتل عام شدند و حکومت باعظمت صفوى نابود شد، خیلى از افراد غیور بودند که حاضر بودند مبارزه و مقاومت کنند؛ اما شاه سلطان حسین ضعیف بود. اگر جمهورى اسلامى دچار شاه سلطان حسین‌ها بشود، دچار مدیران و مسئولانى بشود که جرأت و جسارت ندارند؛ در خود احساس قدرت نمیکنند، در مردم خودشان احساس توانائى و قدرت نمیکنند، کار جمهورى اسلامى تمام خواهد بود.

جالب است بر عنوان قبر نادرقلی چنین آمده است : هو الحی الذی لا یموت

اما ظاهرا دشمنان اجازه نداده اند حتی قبری هم برای شاه سلطان حسین ملعون باقی بماند و البته مردم هم چنین بزدلهایی را از خود می رانند و در تاریخ دفن می کنند.

سنگ قبر نادرقلی ملقب به نادرشاه افشار

با ذکر صلوات و دعا برای سلامتی و ظهور آقا امام زمان ارواحنا له الفدا و پایداری امام خامنه ای و ملت ایران برای تحقق اسلام ناب محمدی و رای آوردن نامزد اصلح حتما در انتخابات شرکت فرمایید.